De onderzoekers van de Larry L. Hillblom Islet Research Center aan de UCLA en het centrum van de Diabetes aan de Universiteit van Florida, gevonden die cel massa werd verhoogd ongeveer 40 procent in de pancreases van overleden orgaandonoren die had Type 2 diabetes en die waren behandeld met incretin therapie. Dit gebruikte type van behandeling maakt gebruik van de actie van een gut hormoon bekend als glucagon-achtige peptide 1 (GLP-1) te verlagen van de suiker van het bloed in het lichaam.
"Er is een toenemende waardering dat dierproeven niet altijd bevindingen bij mensen voorspellen," zei Dr. Peter Butler, directeur van de UCLA Hillblom Islet Research Center en chef van de eenheid voor Endocrinologie, diabetes en hypertensie. "Het nPOD programma is daarom een zeer waardevolle hulpbronnen."
De onderzoekers onderzocht de pancreases van 20 overleden orgaandonoren met Type 2 diabetes. Acht waren behandeld voor ten minste een jaar met incretin therapie, terwijl de andere 12 therapieën die niet incretin gebaseerde drugs bevatten had ontvangen. De onderzoekers ook geëvalueerd 14 pancreases van een groep besturingselementen van niet-diabetische personen van dezelfde leeftijd.
De pancreases van de personen die al op incretin therapie waren groter dan die van patiënten op andere soorten diabetes therapieën, en deze groter was geassocieerd met toegenomen cellulaire proliferatie. Incretin-behandelde personen sprake van een toename in de alvleesklier dysplasie, een abnormale vorm van celproliferatie die is een risicofactor voor alvleesklierkanker, ook een uitbreiding van alpha cellen, endocriene cellen waardoor de hormonen glucagon.
Deze laatste bevinding is waarschijnlijk een gevolg van GLP-1–based therapieën onderdrukking van de release van glucagon door alpha cellen, aangezien minderen de beschikbaarheid of de actie van de hormonen glucagon is aangetoond in een verscheidenheid van voorafgaande studies voor het opwekken van een wildgroei van alvleesklier alpha cellen. Deze uitbreiding alpha-cel is gekoppeld aan de ontwikkeling van de alvleesklier neuro-endocriene tumoren. Drie van de acht incretin-behandelde personen hadden microadenomas en heeft een neuro-endocriene tumor samengesteld uit alpha cellen.
Van de acht donoren die op incretin therapie waren, zeven was het nemen van sitagliptin, verkocht in pilvorm als Purchase en verkocht door Merck, en een exenatide, als Byetta verkocht door Bristol-Myers Squibb was geweest. Deze en soortgelijke drugs zijn momenteel in onderzoek door de Amerikaanse Food and Drug Administration voor hun mogelijk koppelingen naar pancreatitis en pancreatic kanker.
"Deze bevindingen lenen extra gewicht aan de bezorgdheid over de gevolgen van lange termijn GLP-1–related therapie, met betrekking tot beide onbedoelde proliferatieve acties op de exocrine alvleesklier en nu ook een mogelijk verhoogd risico van neuro-endocriene tumoren," schrijven de onderzoekers. "Naast het toezicht op eerder aanbevolen voor de potentiële vereniging van GLP-1– gebaseerd therapie en risico van pancreatic kanker, de huidige gegevens impliceren dat het toezicht voor een mogelijke verhoogd risico voor alvleesklier neuro-endocriene tumoren gerechtvaardigd is."
Deze wijzen van markttoezicht zijn bijvoorbeeld MRI beeldvorming van de alvleesklier en screening voor neuro-endocriene tumoren, zei Butler.
"De huidige studies zijn alleen van een klein aantal van individuen, en terwijl de bevindingen bezorgdheid, dat het is belangrijk dat andere benaderingen nu in een grotere groep van levende personen gebruikt worden om deze bevindingen verder te onderzoeken," zei hij.
Een recent onderzoek onder leiding van Dr. Sonal Singh van Johns Hopkins University School of Medicine en de volksgezondheid en gepubliceerd in JAMA interne geneeskunde gesuggereerd een verdubbeling in het risico van ziekenhuisopname voor acute pancreatitis met de GLP-1–based therapieën en ook aanbevolen nader onderzoek.
"Aangezien de meeste risicofactoren voor acute pancreatitis zijn ook gekoppeld aan een verhoogd risico van pancreatic kanker, deze bevindingen van veranderingen in de menselijke alvleesklier zijn zeer betreffende," zei Singh, een assistent-professor van geneeskunde en internationale gezondheid. "Nu dat GLP-1–based therapieën is aangetoond dat het risico voor alvleesklier ontsteking en abnormale celproliferatie vergroten, verdere studies zijn nodig om dringend verduidelijken of deze verbanden tot pancreatic kanker met gebruik op lange termijn leiden."
Studie co-auteurs, naast Butler en Atkinson, zijn Alexandra E. Butler, Tatyana Gurlo en David W. Dawson, alle UCLA en Martha Campbell-Thompson van de Universiteit van Florida.
Subsidies van het nationale Instituut van Diabetes en de spijsverterings en ziekten van de nier (DK059579, DK061539 en DK077967), de Stichting Hillblom en de Peter en Valerie Kompaniez Foundation gefinancierd deze studie. De Juvenile Diabetes Research Foundation financiert het programma nPOD.
No comments:
Post a Comment